Saskia in Ubud

Ken je dat gevoel dat je (pas) 2 weken weg bent en het idee hebt dat je al maanden van huis bent? Dit gevoel heb ik na 2 weken in een zo andere omgeving en alle adresjes die we hebben gehad. Ik voel me stiekem al een wereldreiziger terwijl de echte wereldreis eigenlijk nog gaat beginnen. Heerlijk is het om Nederland even helemaal los te laten en even in het hier en nu te zijn. Heel soms schiet me te binnen dat ik op zoek moet naar een nieuwe baan en begin ik weer te tobben over de verschillende mogelijkheden... Gisteren heb ik n uurtje gezocht op internet naar vacatures. De aanleiding dat ik het op mijn heupen kreeg kwam ook doordat Hans s ochtends te horen kreeg dat hij bij AMVJ (voetbalclub) welkom is als trainer. Een grote wens van hem en prachtige kans voor zijn ontwikkeling als trainer. Ik ben blij voor hem, maar voel dan ineens ook de druk dat ik iets moet met mijn leven. Ik wil mij ook graag ontwikkelen als ik nu maar eens wist waarheen...
Nu dan, toch maar weer terug naar de dagelijkse gang van zaken. Hans en ik hebben afgesproken dat we er samen voor gaan zitten met een drankje om te kijken hoe we zijn carriere passend kunnen maken in ons leven met kids en mijn wensen (wat dit dan ook zal zijn)
Sas is zondagnacht gearriveerd!! Hans wachtte haar op en ik schrok om1.30 uur wakker en merkte dat Hans nog niet naast me lag. Ik ging me toch lichtelijk zorgen maken. Even later kwam Hans MET Saskia gelukkig binnen! Sas had een goeie prijs kunnen bedingen door mee te rijden met een taxi die een aantal vrijwilligers op moest halen bij het vliegveld en naar Ubud moest brengen. Echter kwamen zij met een latere vlucht en moesten ze al de vrijwilligers afleveren op verscheidene adressen. Een flink avontuur in het donker! Na een douche kroop Sas naast Abe in bed. Abe was om 6.00 uur wakker en ging lekker tegen Sas kletsen en om 6.30 uur was Sas pim pam pet aan het spelen op bed met haar neefje. Sas geniet van de luxe van ons guesthouse en het samenzijn. We hebben een heerlijke relaxdag met zijn allen en gaan s avonds uit eten. Dinsdag gaat Sas de fietstour doen door de rijstvelden en wij vertrekken met een taxi naar een tempel. De tempel is prachtig jammer dat we veel regen hebben. We schuilen onder een afdakje waar een ceremonie bezig is. Jurre trekt zoals elke keer alle aandacht en iedereen wil hem vasthouden. Chinezen vragen zelfs of ze met Jurre op de foto mogen; we kunnen wel geld gaan vragen;)! We blazen een ballon op en dit zorgt voor grote hilariteit bij de kinderen die daar zijn. We krijgen een teken van de man die de ceremonie leidt dat dit iets teveel is en we nemen gauw de ballon weer bij ons en manen onze kids tot rust. Er kan veel in Bali maar ook hier zijn uiteraard grenzen.
Er zijn in en om Ubud heeel veel chinezen omdat het chinees nieuwjaar is en zij hierdoor 2 weken vakantie hebben. Ze komen met bussen tegelijk naar Ubud en bezienswaardigheden in de buurt. Het zorgt voor enorme opstoppingen en een overdosis chinezen op mijn pad. Na ruim een week chinezen ben ik wel toe aan weer een ander adresje het liefst zonder chinezen als ik heel eerlijk ben.
We slapen nog 1 nachtje met z'n 5 en op een kamer, wat wonderwel prima gaat, en besluiten op woensdag dat we gaan verhuizen naar Canggu. Sas gaat met ons mee!! Gezellig!
Helaas is Sas een beetje ziek na de fietstour en komt bij op bed. Gelukkig is ze bij ons en kunnen we een beetje voor d'r zorgen.
Op woensdag is Sas weer wat opgeknapt en kan Sas "eindelijk!" weer zwemmen met Abe. Want Abe roept de hele dag om Sas en dat ze met hem moet komen zwemmen. Sas, Hans, Jurre en Abe gaan zwemmen terwijl ik de tassen pak. Lekker een muziekje op even een momentje voor mezelf. Daarna surf ik dus wat op internet naar vacatures omdat ik vind dat ik dat moet en laat het dan na een uurtje weer los.
We halen nog een heerlijk bakkie koffie en lunchen wat en vertrekken dan in de taxi naar Canggu. Annette heeft ons een leuk guesthouse getipt en daar gaan we naar op zoek. Het blijkt een hippie achtig guesthouse met een prima aircokamer voor ons voor een prikkie. Er wordt een extra matras neergeld voor Abe met klamboe en Jurre kan in zijn opgooitentje er altijd bij.
Sas heeft een eigen aparte kamer, een beetje privacy is wel fijn voor beide partijen na 3 nachten samen op een kamer.
We nemen een frisse duik en besluiten dan nog even naar het strand te lopen en te kijken of we daar wat kunnen eten. Op t strand zijn we allemaal een beetje uitgelaten door het prachtige uitzicht en de golven. We lopen langs een surfersspot waar ze aan het surfen zijn. We komen uit bij een bloemendaal achtige tent waar meerdere westerse mensen zitten met kinderen er is een trampoline en de prijzen zijn er ook naar. Het uitzicht is prachtig en de plek sprrokjesachtig dus we nemen de prijzen voor lief en drinken een biertje en eten wat terwijl Jurre slaapt in de buggy.
Hans betaalt de rekening met zijn creditcard en moet daarvoor meelopen naar een hotel wat vlakbij het hotel is. Hier zit een stel in hun eigen kamer te eten aan een lange tafel met allemaal schalen op tafel en het personeel loopt er omheen. Hans vraagt wat een overnachting kost in dit hotel: 550 dollar. Dit kan hier dus ook, wij zitten voor € 24 per nacht deze keer.
Terwijl we teruglopen hebben we een beetje spijt dat we geen zaklamp mee hebben genomen en ik besluit de volgende keer de hoofdlamp mee te nemen zodat we in elk geval zichtbaar zijn voor het verkeer.
Vandaag staan we weer vroeg op. Sas heeft matig geslapen in een baboekamer zonder dak en een fan die het slecht doet. Gelukkig kan ze vandaag verhuizen naar een andere kamer, hopelijk is die beter. We besluiten met een taxi naar Seminyak te gaan. Een sjiek plaatsje met westerse prijzen. Hans scoort havaianas, we drinken koffie, lunchen en doen wat boodschapjes. Voornamelijk ervaren we dat her errug warm is hier!! Het blijkt dat Ubud koeler is omdat het hoger ligt en we moeten echt acclimatiseren. Ik zit nu na een frisse koude douche heerlijk op de aircokamer de blog bij te werken met een slapende Jurre naast me. Morgen het plan scooters te huren en naar Tanah Lot de tempel in het water te bekijken. Een tripje van 20 min op de scooter.